بسم الرّب الشهداء و الصدیقین
استادم آخر درس می گوید انسان ها سه دسته اند:
1. کسانی خودشان قصه دارند مثل پیامبران
2. کسانی که قصه های دیگران را روایت می کنند.
3. کسانی که قصه ها را می شنوند. اما حالا یا قصه ی اصلی را می شنوند یا قصه های اسطوره ای غیر حقیقی را.
کسی وجود دارد که قصه دارد. شهادت هنر مردان خداست. قصه که داشته باشی زندگی ات سخت می شود رنج می کشی درد داری دنیا سخت می گیرد و تو... لذت بندگی را می چشی. مگر به پیامبران و معصومین خیلی خوش گذشت؟ تمامشان شهید شدند...
و آخر کلاس از قصه ی شهید آوینی گفت... و من در اندیشه ی قصه ی علم الهدی هستم. هنوووووز جای علم الهدی خالیست.
